Vrijdagmiddag konden wij eindelijk Kampala gaan ontdekken. We waren 's middags vrij van het project en sprongen achterop de Boda richting de stad. Eerst even een hapje eten. We vonden café Javas en hebben heerlijk gegeten! Het was zo goed dat dit niet de enige keer dit weekend was dat we onze lunch daar hadden haha. Na de lunch namen we een kijkje in de moskee. De Gaddafi mosk is de tweede grootste moskee van Afrika. We kregen een rondleiding met veel uitleg en mochten daarna de toren in. Hier had je een prachtig uitzicht over heel Kampala.

Souvenir jacht:

Na de indrukwekkende rondleiding in de moskee (waar we trouwens helemaal ingepakt werden in doeken) gingen we richting een craft market. Hier verkopen lokale mensen zelfgemaakte spullen. We hadden de tijd van ons leven met al het afdingen. Het ging telkens om 1000 shilling en we waren niet de makkelijkste (dat de bedenken dat het omgerekend 0,25 cent is haha)

Het werd alleen maar leuker toen de hele markt zich met ons bezig hield. Dees kwam bij een kraampje en dacht dat het wel leuk was om een rok te kopen. Even passen (over de broek) en de rest van de markt om meningen vragen. Iedereen riep left of right en uiteindelijk na de keuze was iedereen het met ons eens. Hahaha

Bij een ander kraampje zag Dees een bieropener, (sorry pap voor de spoiler maar je wist het toch al haha) we waren weer flink bezig met de prijs omlaag halen toen de man zei: als je er 2 neemt zijn ze maar 5000 per stuk waarop Dees zei: but I can only open one beer at a time. Hahaha toen was het mooi gelukt, hij lachen en vroeg om mijn naam. Ik vertelde dat mijn naam Desire (lees: in het Engels) was. Waarop Lianne riep: will she get it now for 4000? Haha. Lianne werd ook nog een deurstop aangesmeerd maar toen ze vertelde dat haar deuren automatisch sloten snapte ze dat we hem niet nodig hadden!

Kofferjacht:

De zaterdag gingen we op kofferjacht, die van Lianne is namelijk op de heenweg gesneuveld en we zagen het niet zo zitten om met een gat in een koffer door te vliegen. We gingen downtown en wisten niet wat ons overkwam. Zoveel mensen en zoveel spullen!! Ze vroegen de hoofdprijs en we waren weer lekker aan het afdingen, na 1,5 uur waren we er wel weer klaar mee dus besloten we het spelletje goed te spelen. We hadden nog al wat eisen, hij moest licht zijn, groot, goedkoop en bovenal zo lelijk mogelijk! We vonden er eentje van 150.000 shilling (40 euro) maar dat vonden wij natuurlijk veel te veel. Na veel weglopen lukte het ons om hem voor 65.000 (17euro) mee te nemen. Na deze tocht brachten we de koffer naar huis en vonden we het tijd voor een goede lunch (café Javas natuurlijk) hierna hebben we door heel Kampala gewandeld, we hebben zo ongeveer alles gezien & werden ontelbaar keren aangesproken door de boda's. Na een wandeling van 3uur vonden we het mooi geweest en gingen we terug naar huis.

Zondag gingen we 's ochtends weer naar een goede craft market voor nog meer souvenirs (ja we helpen hier de economie meteen een handje haha). Hierna spraken we af met twee andere meisjes die vrijwilligerswerk doen in Kampala. Een van de meisjes: Juliët, kenden we al een klein beetje. Ofja ze is een vriendinnetje van het zusje van Dees & haar vriend heeft bij Lianne in de klas gezeten. Ook woont ze in Volkel, wat eigenlijk gewoon telt als Uden toch? Hoe klein kan dit wereldje zijn. Het andere meisje kenden we nog helemaal niet, maar wat ook wel leuk is is dat Janne over een aantal weken hetzelfde project als ons gaat doen (In het noorden van Oeganda). We hebben haar wat tips gegeven en vooral veel gelachen met z'n viertjes. Na de lunch (café Javas) nog even richting een kleine craft market en daarna op naar huis.

In ons guesthouse zijn dit weekend ook 5 nieuwe Nederlanders gearriveerd. Zij zullen komende weken vrijwilligerswerk komen doen in en rond Kampala. Erg leuk om steeds nieuwe mensen te leren kennen. Komende woensdag gaan we ook met alle vrijwilligers uit kampala een hapje eten, hier kijken we ook enorm naar uit.

Muizenjacht:

En toen was het weekend voorbij! We keken uit naar de nieuwe week. Tot het maandag ochtend was en we na 2 nachten slecht slapen (lees: we hoorde telkens geluid alsof er beestjes op onze kamer zaten) Dees haar horloge om wou doen. Het horloge was helemaal afgeknabbeld en zagen daarna ook overal keutels. Om half 8 's ochtends stonden we met onze inboedel op z'n kop buiten en eiste een nieuwe kamer. De muizen hebben we helaas nooit zelf kunnen vinden, die zouden het dan niet overleefd hebben. Maar nu we verhuisd zijn (6e keer) slapen we al stukken beter.

Maandag avond hebben we heerlijk gegeten samen met onze Amerikaanse vriend Duncan. Hij was namelijk voor twee dagen in Kampala en vloog vandaag weer terug naar Amerika. Het was heel leuk om hem weer even te zien, ook was zijn collega mee. We hadden haar nog nooit gezien maar het was super gezellig en we houden zeker contact met ze.

Dit was weer een heel verhaal en we hopen dat jullie een beetje een indruk krijgen van onze tijd hier. We hebben in ieder geval een hoop lol en gaan nog genieten van onze laatste twee weekjes in Kampala.

Tot snel,

Lianne & Dees